Εκπληκτικό τεκμηριογράφημα (ντοκυμανταίρ) σε δύο μέρη για το χιλιόχρονο Βυζάντιο. Η κληρονομιά της χιλιόχρονης Βυζαντινής αυτοκρατορίας αποτελεί την απάντηση της Ελλάδος στον Νεο-οθωμανισμό των Ερντογάν-Νταβούτογλου. Έως σήμερα υπάρχουν Ρωμιοί στο Λίβανο, στη Συρία, στην Ιορδανία, στην Αίγυπτο και, φυσικά, στην ίδια την Τουρκία.
Σίγουρα ο Μεγάλος Κωνσταντίνος, όταν έθετε τα θεμέλια της Κωνσταντινουπόλεως ή Νέας Ρώμης (Nova Roma) ή της Επταλόφου Βασιλευούσης, εκείνον τον μακρινό Νοέμβριο του 324, ίσως δεν φανταζόταν και ο ίδιος το κλέος της νέας -στην ουσία- αυτοκρατορίας που ίδρυσε. Στην ουσία μιλάμε για την επανίδρυση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας μέσα από τον αναβαπτισμό της στα νάματα του Χριστιανισμού, ο οποίος αποτελούσε το μοναδικό δυναμικό συστατικό σε μία αυτοκρατορία που παρήκμαζε. Ειδικότερα, η επιλογή του δυναμικού και ευρώστου ανατολικού μέρους της αυτοκρατορίας, η παύση των διωγμών και η σταδιακή καθιέρωση της χριστιανικής θρησκείας, παράλληλα με τις βαθειές τομές στον στρατό και τη διοίκηση στις οποίες προχώρησε ο ευρύνους Κωνσταντίνος έδωσαν νέα πνοή στο Ρωμαϊκό κράτος, το οποίο επέπρωτο να πρωταγωνιστήσει στο διεθνές στερέωμα για 1000 έτη ακόμη, ως η κυρίαρχη χριστιανική δύναμη αυτή τη φορά.
Το Βυζάντιο αποτελεί το Ανατολικό Ρωμαϊκό κράτος, μετά την οριστική διαίρεση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας το 395. Εκείνη τη χρονιά, ο ετοιμοθάνατος αυτοκράτωρ Θεοδόσιος μοίρασε το ρωμαϊκό κράτος στους δύο του γιους. Στον Ονώριο έδωσε το Δυτικό Ρωμαϊκό κράτος, ενώ στον Αρκάδιο έδωσε το Ανατολικό. Το Δυτικό Ρωμαϊκό κράτος απεδείχθει εξαιρετικά θνησιγενές, με αποτέλεσμα να καταλυθεί οριστικά το 476 από τον Οδόακρο (Σκίρο Φοιδεράτο). Ο Οδόακρος έστειλε τα σύμβολα εξουσίας του δυτικού ρωμαϊκού κράτους στον τότε αυτοκράτορα του Ανατολικού, ήτοι του Βυζαντίου, Ζήνωνα (474-491).
Το Βυζάντιον επέζησε έως το 1453, όταν και αλώθηκε η Κωνσταντινούπολη από τους Οθωμανούς. Δέον να σημειώσουμε ότι εκείνη την εποχή το Βυζάντιο ήταν σκιά του εαυτού του. Για την ακρίβεια μιλάμε για μία Πόλη-κράτος, την Κωνσταντινούπολη με μερικές κτήσεις σε Αιγαίο και στη Νοτιοδυτική Πελοπόνησσο. Στην ουσία έπαψε να ασκεί Οικουμενική πολιτική μετά την πρώτη άλωση της Βασιλευούσης από τους Δυτικούς τον Απρίλιο του 1204. Και πάλι, όμως, η Βυζαντινή αυτοκρατορία υπήρξε μεγάλη δύναμη έως Υπερδύναμη, ασκώντας Οικουμενική πολιτική για 800 περίπου έτη (395-1204), χρονικό διάστημα σαφώς εκτεταμένο.
Σε κάθε περίπτωση το χιλιόχρονον Βυζάντιο αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί πηγή έμπνευσης για πολλούς λαούς στην ανατολική Ευρώπη και την ανατολική λεκάνη της Μεσογείου, με κυριώτερο τον Ρωσικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου